Golor a cuchu

L’asuntu de la oficialidá del asturianu nun ye un asuntu de derechos. Ye un asuntu de golores. Y l’asturianu sigui goliendo a cuchu.
Hai xente que siente l’arume a cuchu como dalgo evocador, que-y avera a les sos raíces, a la infancia, a la so cotidianidá, que ye parte del so mundu más prósimu, tan propio de la so persona como la pingaratina d’Armani Code qu’echa cada mañana.
Y hay xente a la qu’el fedor a cuchu-y repuna hasta la náusea y nun-yos podrás quitar de la cabeza que lo que tan goliendo ye básicamente mierda. Les sos ñaples fuxen buscando l’abellugu d’otros matices.
El casu ye que nun ye fácil atopar golor a cuchu fuera del so contestu habitual. Nun ye fácil goler a cuchu nel Corte Inglés de la cai Uría nin nel Náutico de Xixón, y la so presencia namás ye asumida nunes circunstancies bien llendaes: que a naide se-y ocurra llantar una pila cuchu nel xardín del xalé de Somió.
Tampoco güel a cuchu na Xunta Xeneral del Principedo, y muncho menos nel Congresu madrilán. Nunca golió, y quien intente esparder esi arume pelos corredores de tan magnos edificios, acabará pingando de Brummel.
Hailos que tienen asumío que goliendo a cuchu nun pises moqueta. Respeten el golor a cuchu: al que-y preste, que-y preste, pero nun ven necesidá de dexase contaminar por esi fedorcín, nun vaya ser que depués nun-y dexen pasar de la puerta nos palacios capitalinos.
En Madrid el golor a cuchu mayormente nun presta, y cuenten que yá ye bastante cuchu tener que soportar los efluvios que lleguen de Cataluña, Galicia o País Vascu, como pa tener que soportar el cuchu asturianu. La castra güel tanto a colonia, que la mexa. Y si un perroflauta quier poner les ñalgues nes mesmes poltrones, tendrá polo menos que perfumase un poco. Pase el golor a porro… pero a cuchu, ¡non!.
Ye que la repunancia al golor a cuchu ye instintiva, y fai falta munchu trabayu pa deprender a apreciar los sos matices. Y por muncho que se diga qu’esto ye como’l paladar, que lu eduques, y que nun se trata de dir goliendo a cuchu, sinon de que otros puedan vivir goliendo a cuchu como ellos asumen otros perfumes… pues que non, non y non.
Y esti vienres golerá a cuchu n’Uviéu… tanto, que dalgunos aspirantes a pisar moqueta caltendránse a una distancia prudencial xunto a la castra de tola vida, la que mexa colonia. A ver si-yos chisquen.

Why can’t we be friends?

¿Tan dificil ye? ¡Oficialidá!

Calca equí p'amosar conteníu dende YouTube.
Consulta la política de privacidá de YouTube.

Presta Misiva

Nun conocía esti grupu de Grau qu’apaecen nel corte 8 del compilatoriu ‘Ye lo que nos pasa’ editáu pal conciertu pola oficialidá d’esti añu. Pero la verdá que prestóme pola vida esti ‘La casa’l miéu’ que nun me para de sonar nel casetu’l coche.

Calca equí p'amosar conteníu dende YouTube.
Consulta la política de privacidá de YouTube.

Polo que viera nel so Myspace ganaron un concursu maquetes, canten tanto n’ast como’n castellán y tienen editáu un doble cd a seis euros. (Hai que ser mui rata pa nun lu comprar). Habrá que tar sollertes a lo que fagan. El videu esti del youtube suena un poco a culo, como casi tolos grabaos con soníu ambiente, pero val pa que, quien nun los conoza, se faga una idea.

Más información en Fnast.

Dignidá pa un pueblu

dignidá pa la so llingua…

Calca equí p'amosar conteníu dende YouTube.
Consulta la política de privacidá de YouTube.